Home
Laatste eerbewijs
voor Peter Tetteroo
overleden op 9 september 2002
Peter Tetteroo in 1971

Ga naar:
Stem als 'grote ouwe neger'
'Een absoluut unieke stem'

`Het geluid en het gezicht
van de Tee Set`

Coos Versteeg
maandag 9-9-2002 Haagsche Courant

Peter Tetteroo (55) is op 9 september overleden. Hij had 20 jaar geleden een rollerskate-disco in Schevingen, was gemeenteraadslid in Delft en zanger. Hij trad zelfs weer op met de Tee Set.

Net als in de zeventiger jaren staan de kranten de volgende dag weer vol van `mijn grootste idool, en de liefste vriend die ik ooit heb gehad`, zegt Ingrid van Doorn van de fanclub in Het Parool.
'Elke keer feest in Holland'
Dat kleine jochie met die donkere stem
ANP

Graf van Peter Tetteroo met de drie meerbladeren van de adellijke familie Van Tetrode
'Afscheid van een bekend en dierbaar iemand'

Jimmy Tigges 13 september 2002 Haagsche Courant
DELFT/RIJSWIJK | 'Music was my first love, and it will be my last', echoot de stem van John Miles door de aula van het crematorium. Het is doodstil in de zaal, waar zo'n zeven- é achthonderd mensen zijn samengekomen om de laatste eer te bewijzen aan een van de bekendste inwoners van Delft. Muziek was en bleef de grote passie van Peter Tetteroo, tot aan het abrupte einde. Natuurlijk speelt muziek ook een hoofdrol op deze plechtigheid. Behalve Miles, vullen - vanaf cd - onder meer de stemmen van Roberta Flack, Mariska Veres en Boyz IIMen de aula.

Ruim drie uur voordat de artiest zijn definitieve slotapplaus krijgt, wordt de witte kist, met goudkleurige handvatten, onder muzikale klanken de roomskatholieke kerk van de HH Nicolaas en Gezellen aan de Delftse Raamstraat binnengedragen. Tussen de honderden aanwezigen vallen veel bekende gezichten te ontwaren. Lokale politici van divers pluimage tonen hun belangstelling. Van heinde en verre zijn familie, vrienden en fans op de plechtigheid afgekomen en uiteraard heel veel muzikanten. Een aanzienlijk deel van hen speelde ooit - kort of lang - in Tetteroo's groep Tee Set, of hebben een andere muzikale relatie met hem gehad.

Polle Eduard is er, net als Carrie Jansen. Maar ook Hans van Eijck, wiens contact met Tetteroo al zo'n twaalf jaar was onderbroken. Ex-Tee Set-gitarist Ray Fenwick is, met enkele andere gemeenschappelijke Engelse muziekvrienden, uit Engeland overgekomen. Ook de door Tetteroo gemanagede Michael Jackson-imitator Daimyo geeft acte de présence.

De meesten zijn, naar de wens van Tetteroo, in 'vrolijke kledij' gehuld. Een witte bloemenzee omringt het altaar, een groot boeket witte rozen bedekt de kist. Wit is het symbool van een nieuw leven, zal de voorganger later uitleggen. Het groen ertussen symboliseert het vertrouwen en de hoop op de toekomst.

knipsel Haagsche Courant NECROLOGIE | PETER TETTEROO 1947-2002
Geluid en gezicht van de Tee Set

door Coos Versteeg

‘Linda Linda’ was in 1979 de laatste stuiptrekking op de hitparade van de Peter Tetteroo’s band Tee Set. Daarna was het gedaan met de groep en verzeilde de vannacht in zijn woning overleden Delftenaar onontkoombaar in het circuit van nostalgische jaren-zestig-avondjes.


Met andere coryfeeën uit die tijd, Mariska Veres van Shocking Blue en bands als The Clarks en The Shoes herleefden dan zijn hits die ooit heel Nederland beroerden: ‘Early in the morning’ (1966), ‘Don’t you leave’, uit hetzelfde jaar en boven alles ‘Ma belle amie’ (1969), dat voor een internationale doorbraak zorgde. In Amerika werd zelfs opgetreden in de veel bekeken Ed Sullivanshow.

Pianist/organist Hans van Eyck was het muzikale brein achter de Tee Set, maar Peter Tetteroo was met zijn nasale, bluesachtige klank zowel het geluid als het gezicht. Hij stal de show, ramde wekelijks het witgespoten Hammondorgel in stukken; tot grote woede van muziekhandel Gerritsen in Den Haag, waar ze het ding telkens weer haastig moesten oplappen.

De Tee Set nam temidden van The Motions, The Golden Earring en andere bekende groepen een heel eigen plaats in: het was overduidelijk een ‘nichtenband’, eind jaren zestig in Nederland een nog onbekend fenomeen en een taboe; het werd dan ook nauwelijks door de tieners onderkend.

"We waren onwijs populair", vertelde Tetteroo jaren geleden nog gretig. "Ik kon me nergens vertonen of ik had gillende meisjes om me heen. Ze trokken de haren uit mijn kop en de kleren van mijn lichaam. Soms lagen er wel twintig meiden bij me voor de deur en moest ik via het dak naar de buren om mijn huis te kunnen verlaten".

Hij genoot van die aandacht. Maar lukte het Hans van Eyck een nieuwe carrière te maken als componist voor tv-series, Peter Tetteroo zakte grotendeels in de vergetelheid. Hij probeerde keer op keer de Tee Set, waarmee hij als 13-jarige jongen was begonnen, nieuw leven in te blazen. Maar een echte come-back zat er niet in en hij moest het doen met de kleine plaatselijke roem als exploitant van een rollerskate-disco en gemeenteraadslid voor Leefbaar Delft.

Peter Tetteroo in de studio
Bron: Haagsche Courant
Krantenknipsel van 9-9 en 10-9
Een stem als 'grote ouwe neger'

TEN SLOTTE Peter Tetteroo 1947-2002

Sietse Meijer
Zijn aparte stemgeluid leidde wel eens tot verwarring. ''Ik weet nog dat we in de VS aankwamen,'' vertelde Peter Tetteroo in 1994 in een interview met Trouw. ''De promotor die ons opving, vroeg paniekerig waar onze zanger was. Die had een grote ouwe neger verwacht.''

Tetteroo, zanger van popgroep Tee-Set, is in de nacht van zondag op maandag in zijn woning in Delft op 55-jarige leeftijd overleden aan leverkanker. Met Tee-Set had hij in de jaren zestig en zeventig 21 Top 40-hits, waaronder Ma belle amie en She likes weeds. Als solo-zanger had hij in 1968 een hit met Red red wine. De afgelopen tijd was hij ook politiek actief: hij werd in maart gekozen als raadslid voor Leefbaar Delft.

Peter Tetteroo begon op dertienjarige leeftijd in de Delftse groep The Defenders. Hij werkte in café Cecil, waar hij eigenaar Theo Kuppens overhaalde zijn band te laten optreden. Kuppens werd manager van de groep, die in 1962 uit elkaar ging. Tetteroos nieuwe groep The Shats trok aandacht met succesvolle optredens in de Star Club en de Top Tien Club in Scheveningen. De naam werd veranderd in The Delft Blues en uiteindelijk Tee-Set.

De eerste single, Early in the morning, was een kleine hit, de derde single, Don't you leave, kwam op negen in de Top 40. Ook het debuutalbum Emotion deed het goed. Door interne ruzies veranderde de bezetting regelmatig. Zo stapte toetsenist/componist Hans van Eijck in 1967 op, maar was hij er in 1969 weer bij toen Ma belle amie eerst in Nederland en daarna internationaal een grote hit werd. Ook in Amerika, waar het een van drie Nederlandse singles was die werden uitgebracht door Colossus, naast Shocking Blue's Venus en Little green bag van de George Baker Selection. Venus kwam in Amerika op één, Ma belle amie op vijf. In Italië stond het vijf weken op één, in Frankrijk vier weken.

Tee Set rond 1970

Amerika
Tee-Set ging in 1970 naar de Verenigde Staten, waar ze zich erover verbaasden dat het nummer zo vaak op de radio te horen was. ''Weet je,'' zei Tetteroo in Het Parool, ''als ik hier die plaat op de radio hoorde, deed me dat niets, maar als je hem in zo'n groot vreemd land hoort dan is dat iets heel anders.''

De enige Nederlandse nummer één-hit van Tee-Set was She likes weeds, dat vanwege de associatie met drugs niet werd uitgebracht in de VS. Tetteroo beweerde dat de tekst daar niets mee te maken had, maar gebaseerd was op een dialoog uit de film The Ipcress file.

Discotheek
Behalve een eigen platenmaatschappij, Tee-Set Records, had Tetteroo in Scheveningen een eigen discotheek. Eind jaren zeventig werd het stil rond de groep, die in de jaren daarna nog incidenteel optrad op 'back to the sixties'-avonden. Het tv-programma Single luck liet in '96 zien hoe Tetteroo zijn oude successen nog op troosteloze evenementen vertolkte. Ook was Tetteroo nog manager van Michael Jackson-imitator Daimyo.

Tetteroo is zondagnacht overleden in het bijzijn van familieleden. Ook Ingrid van Doorn, al 35 jaar voorzitter van de Tee-Set-fanclub, was erbij. Zij omschrijft Tetteroo als 'mijn grootste idool, en de liefste vriend die ik ooit heb gehad'.
Bron: Het Parool

'Iemand met een absoluut unieke stem'

Hans van Eijck voormalig toetsenist en componist van Tee Set:

"Ik heb het net gehoord. Natuurlijk schrik je daarvan. Ik heb Peter jarenlang gekend, vanaf de tijd dat ik bij Tee Set kwam. Ik wist niet dat hij zo ziek was, ik heb al jarenlang geen contact meer met hem gehad. Het was iemand met een absoluut unieke stem".

"Zo herkenbaar, je hoefde maar één of twee woorden te horen om hem te herkennen. Sommige zangers forceren dat, dat had hij niet nodig. Hij had echt een negroïde sound. Hij was
zeer vooruitstrevend in zijn muziekkeuze, verdiepte zich in Amerikaanse blues en pikte er het goeie uit. Onze singles waren erg commercieel, maar in de zaal speelden we andere muziek en werden we veel serieuzer genomen. Ik bewaar hele goeie muzikale herinneringen aan hem".

Franklin Madjid (bassist van Tee Set van '67 tot '88):
"Ik herinner mij hem als een deel van mijzelf. De tijden dat ik hem heb meegemaakt, daar ben ik best wel dankbaar voor. We hebben samen toch een hoop beleefd. Na '88 hebben we weinig contact meer gehad".

Koos Bommelée (Fan van het eerste uur, archivaris van de Delftse popmuziek uit de jaren zestig; was een goede bekende van Tetteroo, voor wie hij onder meer optredens regelde in de Tobbe):
"Peter was dé topartiest van Delft en misschien wel ver daarbuiten. Ik heb hem nog zien optreden in de begintijd, nog voor de eerste plaatopnames, toen hij veel van die rhythm & blues nummers zong. Daar had hij een prachtige stem voor. Net als voor de soulnummers die hij de laatste jaren zong. Dat vond ik kippenvelmuziek, mooier dan de eigen nummers van Tee Set. Peter was een kleurrijke figuur, die altijd mooie verhalen had. Misschien soms wat mooier dan de werkelijkheid, maar ach. Hij was er heel trots op dat Michael Jackson bij hem in het voorprogramma stond. Het was in de tijd dat Tee Set in Amerika toerde en de Jackson 5, met de kleine Michael, net succes begon te krijgen. Michael was toen pas 12 ofzo, maar het was toch een schitterend verhaal. Dat vergeet ik nooit meer".

Martin Stoelinga
(Was in de jaren zestig al betrokken bij het Delftse popcircuit en onder meer manager van After Tea, de afsplitsing van Tee Set in 1967. Als voorman van Leefbaar Delft had hij de laatste tijd vaker met Tetteroo te maken):
"Een zeer trieste zaak. Ik ken Peter vanaf zijn veertiende, toen hij in restaurant Cecil werkte, aan de Voldersgracht. Het was een heel sociale en gevoelige jongen. Dat is toch wel een gemis in deze tijd. Hij werd altijd boos als onze partij van racisme werd beticht. Toen Theo Kuppens overleed, een paar jaar geleden, is hij een beetje in de put terecht gekomen. Ik denk eerlijk gezegd dat hij wel eens een beetje eenzaam is geweest in die tijd. Hij had wel veel vrienden, maar de muzikale contacten in het land waren er niet meer zoals vroeger. Sinds hij in de gemeenteraad zat had hij er weer helemaal zin in. Hij was heel enthousiast bezig met een plan voor een nieuw partycentrum langs de snelweg. Als we door Delft liepen zei hij wel eens hoe fantastisch het was dat hij wat terug kon doen voor zijn stad. Op een gegeven moment zei hij tegen mij: 'Je bent mijn vadertje geworden', hoewel ik maar een paar jaar ouder ben. Zoiets doet je wat. Peter was een fantastische, eerlijke, oprechte jongen. Ik heb heel veel plezier met hem beleefd".

Polle Eduard
(kent Tetteroo van Tee Set, maakte samen met hem enkele singles):
"Ik vind het vreselijk. Ik was al langer op de hoogte van zijn slechte conditie, maar het is toch nog veel sneller gegaan dan ik dacht. Ik ben er kapot van. Ik heb maandagmorgen wat jongens van vroeger op de hoogte gebracht. Iedereen is zwaar ontdaan. Ik herinner mij Peter als een hele eerlijke jongen, die altijd voor iedereen klaarstond. We zagen elkaar niet elke dag, maar dat hoeft niet met dat soort vriendschappen. Als ik hem na een half jaar weer eens tegenkwam, was het net alsof het gisteren was. Je was altijd welkom bij 'm. Het was gewoon een goede vriend".
Bron: Haagsche Courant

'Elke keer feest in Holland'

Delft | Ex-Tee Set gitarist Ray Fenwick liet, vanuit zijn woning in Engeland, weten zeer ontdaan te zijn over het overlijden van zijn goede vriend. "Héél, héél erg triest, vreselijk. Kort geleden, toen hij de politiek inging, vertelde hij me nog dat alles zo goed ging. Ik zal hem erg missen, we hadden een hele mooie tijd samen".

"Peter was een dierbare vriend en is dat altijd gebleven. Hij was goedhartig en bovendien een heel grappige man. En erg gastvrij, het was elke keer feest als ik naar Holland kwam. Het was een fijne vent, maar ook een unieke zanger. Toen ik hem voor het eerst ontmoette, was ik erg onder de indruk van zijn stem. Hij was een geweldige rhythm & blueszanger en had zijn stem misschien nog wel verder kunnen ontwikkelen. Zijn Engels was ook erg goed. Hij zong echt met overtuiging".

Transplantatie
Toen Fenwick van Tetteroo's ziekte hoorde, onderzocht hij samen met een andere Engelse muziekvriend van Tetteroo de mogelijkheden om via een particuliere arts een levertransplantatie te regelen. "Maar de wachttijd op een donor is zes maanden, zoiets gaat niet op staande voet. We wilden hem laten overkomen naar een privédokter, je probeert tenslotte alles. Maar toen ik Peter daarover aan de lijn had, zei hij dat hij zich te zwak voelde. Dat was heel treurig om te horen. Peter was een sterke persoonlijkheid, hij gaf niet makkelijk op. Als het tegenzat dan rechtte hij de rug. Daar houd ik van. Maar dit overviel hem gewoon".

Spencer Davis Group
In de jaren tachtig en negentig maakte Fenwick, die na zijn Tee Set-periode onder meer bij de Spencer Davis Group speelde, met Tetteroo een aantal opnames. Fenwick: "We hebben een paar erg leuke dingen gedaan. Zoals een Spencer Davis-medley, een versie van the Harlem Shuffle en een prachtige Gino Vanelli-song. Ik zal die opnames altijd blijven koesteren. Met Mariska Veres deed hij nog een kerstnummer van Spencer Davis. Ik denk dat Mariska er ook heel erg van ondersteboven is. Het is vreselijk om een goede vriend te verliezen, een tragedie".
Bron: Haagsche Courant

Dat kleine jochie met die donkere stem

Peter Tetteroo, de zanger van de popgroep Tee-Set, is in de nacht van zondag op maandag overleden in zijn woning in zijn woonplaats Delft. De 55-jarige Tetteroo bezweek na een kort ziektebed aan leverkanker.

Peter Tetteroo beschikte, met Theo van Es van de Shoes, over een van de beste, blanke soulstemmen uit de Nederlandse pophistorie. Als dertienjarig knulletje maakte hij al deel uit van een bandje: The Defenders. Toen deze groep een tournee door Duitsland kreeg aangeboden, stapte Tetteroo uit de band. Zijn ouders vonden hem te jong om mee te gaan. Vervolgens richtte hij The Shats op, met onder anderen Polle Eduard in de gelederen.

Cecil
Een van de plekken waar de groep optrad was restaurant Cecil, aan de Voldersgracht in Delft. De eigenaar daarvan, Theo Kuppens, zou jarenlang de belangen van de groep behartigen en een belangrijke plaats innemen in het leven van Tetteroo. Ook beklom de band in die begintijd regelmatig het podium in diverse clubs in Scheveningen. De band speelde toen nog pure rhythm & blues. Een muzieksoort waarvoor de rauwe, raspige stem van de zanger zich bij uitstek leende. Het bezoekersaantal nam dan ook per avond zienderogen toe.

In 1966 ontsteeg de formatie, inmiddels spelend onder de naam Tee Set, de lokale bekendheid. Met de eerste twee singles, de Robbie van Leeuwen-composities Early in the morning en Believe what I say, werd meteen de top-40 gehaald. De derde single Don’t you leave, van de eerste lp Emotion, werd in januari 1967 de eerste top-10 hit. Vooral met de komst van Ray Fenwick en Hans van Eijck, die over een vaardige componistenhand bleken te beschikken, werd het single-repertoire allengs commerciëler.

Succes
Tee Set zou de succesvolste Delftse groep aller tijden worden, ondanks een breuk, waarbij enkele prominente leden de groep verlieten. Talloze hits werden gescoord, waaronder Now’s the time, Tea is famous en de nummer-1 hit She likes weeds uit 1970.

Ma belle amie uit 1969 drong zelfs door tot de Amerikaanse top-10, waarna de opvolger If you do believe in love nog eens op de 42ste plaats terechtkwam. Daarnaast maakte Peter Tetteroo enkele solosingles, waarvan de Neil Diamond-song Red red wine in 1968 de top-10 haalde. Ook elders in Europa steeg de populariteit van Tee Set, dat talloze gouden en platina platen binnensleepte. In 1975 scoorde de groep voorlopig het laatste top-40 succes. Na een korte opleving in 1979, met de hit Linda Linda, werd het stil rond de band.

Smakelijk kon Peter verhalen over de succesvolle jaren van zijn Tee Set. Hoe ze - tegen fikse betaling - het orgeltje van Hans van Eijck meesleepten in het vliegtuig naar Amerika, waar er, door een verschil in frequentie, alleen maar piepende geluiden uit het apparaat bleken te komen. En over een optreden in een beroemde Amerikaanse televisieshow, waar men bij aankomst maar niet wilde geloven dat hij - dat kleine blonde jochie - de zanger met die bijzondere, donkere stem was. Over de bizarre tocht per vliegtuig en bus, met apparatuur en al, dwars door Europa, voor drie verschillende (tv-)optredens van elk een kwartier, binnen twee dagen. De anekdotes waren legio.

Eerste plaatopname
Over zijn jeugdige naïviteit bij de eerste plaatopname in 1966 zei hij: ‘Ik had geen flauw benul hoe dat ging in zo’n studio. Ik dacht: allemaal achter de microfoon gaan staan en spelen, en daarna loop je met een plaatje onder je arm naar huis toe’.

Van ‘bijgoochems’ als bemoeizuchtige producers moest hij niet veel hebben. Het gevolg was dat Tee Set, nog voor de Beatles met hun Apple, als eersten een eigen platenlabel oprichtten: Tee Set Records. Daarop konden zijzelf - en andere bands - ongehinderd hun artistieke gang gaan. In Scheveningen openden Tetteroo en de zakelijk ingestelde Kuppens in 1971 een eigen discotheek, ‘Ma Belle Amie‘.

Raadslid
Nadat de club in 1985 door de sloophamer was geveld, probeerde Tetteroo jarenlang, met niet aflatend enthousiasme - maar tevergeefs - een discopaleis in Delft gerealiseerd te krijgen. Want daaraan schortte het, volgens hem, in zijn geboorteplaats: plekken waar de Delftse jeugd massaal zou kunnen uitgaan. En plekken waar beginnende bandjes een kans kregen om op te treden. Dat was ook de drijfveer om zich aan te sluiten bij Leefbaar Delft, waarvoor hij sinds de laatste verkiezingen als raadslid fungeerde.

De optimistische Peter Tetteroo zat nog vol plannen en had de hoop op het scoren van een nieuwe hit nog niet opgegeven. Nog kort geleden zei hij: ‘Dan wordt het weer net zo’n gekkenhuis als vroeger. Ik ben best nog wel energiek op het podium. Ik wil daar niet als een ouwe lul staan. Als het niet meer gaat, dan stop ik ermee’.

Veel te vroeg, op 55-jarige leeftijd, moest hij ermee stoppen. Peter Tetteroo is donderdag begraven.

Jimmy Tigges

Bron: De Twentsche Courant Tubantia
ANP
DELFT - Peter Tetteroo was vooral bekend als zanger van Tee-Set, dat in 1970 een wereldhit scoorde met Ma Belle Amie. She likes weeds werd ook een grote hit. De laatste tijd werkte hij aan een politieke carrière. De muzikant werd bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen gekozen als raadslid voor Leefbaar Delft.

Tetteroo werd drie weken geleden in het ziekenhuis opgenomen met leverklachten. De artsen konden echter niets meer voor hem betekenen en voor levertransplantatie in het buitenland was het al te laat. Hij keerde terug naar huis, waar hij overleed in het bijzijn van enkele familieleden en de voorzitter van de fanclub van Tee-Set.

Hitmachine
De korte politieke loopbaan van Tetteroo kan qua publieke aandacht niet tippen aan de hype die Tee-Set midden jaren '60, begin jaren '70 was. De popgroep ontwikkelde zich toen van een rhythm & blues-band met een ruw randje tot een hitmachine met onder meer 26 succesliedjes in de top 40.

Met She likes weeds stond de band zelfs zeven weken op nummer 1. Steevast interpreteert men dit als een lied over drugs. Om die reden wordt het plaatje volgens het Nationaal Pop Instituut in de Verenigde Staten nog altijd geboycot. Tetteroo heeft zich altijd verzet tegen de drugs-interpretatie. De songtitel is namelijk afkomstig uit een dialoog uit de film The Ipcress File. Acteur Michael Caine wijst daarin zijn superieur op de enorme hoeveelheid onkruid in diens tuin. Deze reageert met de mededeling dat zijn vrouw daar nu eenmaal van houdt: 'She likes weeds, they're easy to grow.'

Het Nederlands Popinstituut meldt dat Tee-Set de eerste Nederlandse band was die een eigen platenlabel oprichtte. Dat label kreeg de weinig verrassende naam Tee-Set Records. Na 1975 werd het stil rond Tee-Set. De band scoorde in 1979 nog wel een hit met Linda, Linda. Na een inactieve periode van vier jaar begint Tee-Set in 1983 weer met optredens, in diverse bezettingen. Hitsucces blijft uit, maar de band treedt nog wel veel op tijdens nostalgische jaren '60-festivals.

maandag, 09 september 2002