'Beroep van kleuterleidster geweldig onderschat' 23 juni 2010 DELDEN Een geweldig beroep, waarvoor een beetje meer waardering op z’n plaats is. „Ik ben er nog steeds helemaal vol van en zou zo weer voor de klas willen”. Maar Ria Weber-Wijbenga heeft gistermiddag afscheid genomen van het onderwijs op basisschool Erve Hooyerinck, waar zij jarenlang werkte. Ria Weber wilde eigenlijk kinderarts worden. Maar haar vader besliste dat er geen tijd en geld was voor een lange studie. Dan maar het onderwijs in en het liefst niet naar de kweekschool maar naar de Klos, de Kleuterleidsters Opleiding School en daar heeft ze geen moment spijt van gehad. „Een kleuter moet in een rijke omgeving opgroeien waar het kind zichzelf kan ontwikkelen. Het moet niet van bovenaf een programma opgelegd krijgen.” Ria Weber past wat ze leerde ook op haar eigen kleinkinderen toe. „Ik observeer. Belangrijk is de vraag: wat heeft een kind nodig? Als het steeds met een autootje heen en weer rijdt is dat niet goed. Een kleuter leert door ervaring op te doen, door te proeven en objecten te pakken. Is het rustig dan zet ik het apart om te laten leren. Is het druk dan moet het zijn energie kwijt en reik ik een hamer met houten spijker aan.” Zij vindt dat de Pabo die 25 jaar geleden met de komst van de basisschool is ingevoerd niet goed functioneert. „De mensen werken zich tien slagen in de rondte en moeten ook nog van alle kinderen administratie bijhouden. Terwijl tachtig procent van de kinderen gewoon goed functioneert.” Ria Weber begon in 1966 in de voormalige achterstandswijk Kerkelanden in Almelo. Ze was de eerste die het voor elkaar kreeg dat ze mocht blijven werken nadat zij trouwde. Maar een deeltijdbaan was nog ongebruikelijk. Ze stopte en was zeventien jaar alleen maar huismoeder. Ze wilde terug in het onderwijs en om bij te blijven deed ze allerlei cursussen onder meer sociale wetenschappen bij de open universiteit en remedial teaching om hulp te kunnen bieden aan kinderen met leerproblemen of gedragsstoornissen. De kinderen van Ria gingen naar de Erve Hooyerinck op een steenworp afstand van haar huis. „Directeur Harry Krupers wist dat ik in het onderwijs had gezeten en op een ochtend ging de telefoon. Ik zie het nog zo voor me. Stofzuiger uit. Telefoon opgepakt. Ze zaten met de handen in het haar. Kun je voor vier uurtjes komen werken?” Binnen de kortste keren draaide ze er volop mee en hielp ze onder meer ‘in hun ontwikkeling bedreigde kleuters’. Over wat er beter kan in het basisonderwijs schrijft ze regelmatig stukjes en bezoekt ze de site www.kleuterschoolterug.nl. Want wat ze in de kleuterschool deden is iets heel anders dan in de voormalige lagere school en in de huidige basisschool. „Met juf meezingen, voorlezen met de handpop, rijmen, articuleren, ademhaling en ritme oefenen, tijdsbesef bijbrengen, maar ook lekker spetteren in het water. Kleuterleidster is een ontzettend mooi beroep, maar het wordt ook geweldig onderschat.” Ine Spoor Ine Spoor-Widlak begon haar schoolloopbaan in het zuiden van het land. Sinds ze in Twente woont heeft ze op diverse scholen binnen de stichting Komt (Katholiek onderwijs in Midden Twente) gewerkt. Eerst in Borne en Hertme en de laatste jaren in Delden op de Erve Hooyerinck. Met veel plezier gaf ze daar les aan de groepen drie en vijf. Juf Ine heeft de pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Ine is onlangs oma geworden. Ze houdt van het leven in het buitengebied van Zenderen en geniet van het noaberschop op het landgoed Weleveld. Ze zal na dit schooljaar samen met haar man René regelmatig op de kleinkinderen passen. |