Hengeloërs vinden tientallen nagels van doodskisten

De vergeten begraafplaats

10 juli 2010

HENGELO - Aarde, compleet met resten van een begraafplaats is gestort in het Weusthagbos. Een pad tussen de Van Alphenstraat en het scoutinggebouw van Sint Christoffel is opgehoogd met 'afval' van een begraafplaats. Verschillende mensen met metaaldetectoren hebben de afgelopen weken onafhankelijk van elkaar botten, zoals een schedeldak en een flink stuk heupbeen gevonden. Maar ook een gedeelte van een grafsteen kwam naar boven.

"Dit is heel bizar", zegt Arne Hempenius. "Dagelijks lopen hier mensen over de resten van een begraafplaats." "Ik vind het heel raar dat we hier van alles van een kerkhof vinden", zegt Christ Broekmeulen die via een forum op internet ontdekte dat Arne ook tientallen vondsten deed die je eigenlijk alleen op een begraafplaats zou tegenkomen. Arne heeft met zijn zoon Wopke zeker twaalf handvaten van lijkkisten en twintig kruisjes gevonden waarmee de lijkkisten werden dichtgeschroefd.

Zaterdagochtend 11 uur gaat het drietal op verzoek van de krant opnieuw met metaaldetectoren in de weer. Binnen vijf minuten vindt Christ weer een nagel van een doodskist, compleet met een kruisje en een afbeelding van Jezus Christus. De overheid heeft jaren geleden het gebruik van deze schroeven verboden omdat het metaal de bodem vervuilt. Om de haverklap gaat één van de drie metaaldetectoren af. "De lust om te graven vergaat je. Je komt zoveel tegen. Het wemelt van metalen voorwerpen", zegt Arne.

Zijn zoon Wopke (10) kreeg van zijn vader een half jaar geleden een metaaldetector omdat hij met een uitstekend rapport thuiskwam. Wopke interesseert zich met name voor geschiedenis en wil misschien archeoloog worden. Op de Deldeneres vond hij al een zeldzame munt uit 1768. "Als vader liep ik achter hem aan met het schepje in de hand. Toen dacht ik, ik koop er voor mezelf ook één."

Arne vond in het Weusthagbos in 1983, toen hij nog in de Hengelose Es woonde en er zijn hond uitliet, een kruisje met een schroefdraad. "Dat is me altijd bijgebleven." Dus ging hij er nog niet zo lang geleden met zijn zoontje met de metaaldetectoren zoeken. Het ene stuk metaal na het andere haalde hij naar boven. Chris vond in het speelterreintje een zilverkleurig medaillon met daarop een afbeelding van twee duiven en een enveloppe die de hemel in lijkt te vliegen. Ook veel stukken metaal en porselein met het hoofd van Jezus Christus heeft het drietal gevonden.

De vondsten op een rij: - Een handgreep met een doodskop er op, vermoedelijk van voor 1800 - Twaalf handgrepen van lijkkisten - Een schedeldak en een heupbeen - Twintig kruisjes met schroefdraad (nagels van doodskisten) - Zeker drie medaillons - Een stuk grafsteen ---------------------------------------------------------------------

Herkomst menselijke resten onzeker

Waar het gevonden materiaal vandaan komt is onzeker. De amateurarcheologen hoorden via via dat bij de plek waar het Gerardus Majella ziekenhuis stond aan de Oldenzaalsestraat ooit een kleine begraafplaats was. Maar ook kan het materiaal afkomstig zijn van het oude kerkhof aan de Bornsestraat bij Thiemsbrug waar doden nog tot 1930 een laatste rustplaats kregen. ------------------------------------

Enige houvast is vondst van de aardsbroederschap

Eén vondsten geeft de amateurarcheologen enig houvast. Dat is de ontdekking van een medaillon van het aartsbroederschap van de heilige familie. De aartsbroederschap van de heilige familie is een lekenorde van de rooms katholieke kerk. Kapitein Henri Belletable richtte in 1844 de broederschap van de heilige familie op in Luik. De vrome militair wilde een deugdzaam leven in het gezin bevorderen door een spirituele toewijding aan Jezus Christus, Maria en Jozef.

De paus verhief het initatief in 1847 tot aartsbroederschap. De orde organiseerde vooral werklieden en hield wekelijkse bidstonden en andere vieringen. Door de missie van de paters redemptoristen verspreidde de aartsbroederschap zich over de wereld. In 1951 had de orde 700.000 leden. Maar in de jaren 60 is de orde volkomen geïmplodeerd. (bron: Wikipedia)