Goor herdenkt bombardement

In het Goors Historisch Museum in het voormalige Stationsgebouw aan de Stationslaan is daarom een expositie te zien. Er worden onder meer gebruiksvoorwerpen, foto’s, documenten, krantenverslagen, speelgoed gemaakt van oorlogsmateriaal, communicatieapparatuur enz. uit de periode 1940-1945 tentoongesteld. Interessant zijn de diverse dagboeken uit deze periode van mensen die toen in Goor woonden. De mogelijkheid bestaat deze tijdens uw bezoek in te zien. Historisch Goor heeft een herinneringsboekje samengesteld. Dit ontroerende boekje probeert een indruk te geven van de bevindingen en emoties van mensen die het bombardement op Goor op 24 maart 1945 en de daaropvolgende bevrijding op 8 april hebben meegemaakt. Het boekje is vanaf 24 maart verkrijgbaar bij de VVV en het Goors Historisch Museum.

Den Haag 3 maart 511 doden Hilversum. 20 maart 200 doden Enschede 20 maart 18 doden Enschede 22 maart 65 doden Nijverdal 22 maart 73 doden Goor 24 maart 82 doden Haaksbergen 24 maart 40 -56 doden

Op 24 maart 2010 zal in verband met de herdenking van het bombardement op Goor van 9.00 uur tot 11.00 uur de Grotestraat ter hoogte van de Spoorstraat tot aan de Schoolstraat te Goor gesloten worden voor alle bestuurders in beide richtingen. Tevens zal dan tijdelijk een parkeerverbod ingesteld worden voor de parkeervakken voor het monument aan de Grotestraat te Goor ter hoogte van boekhandel Bruna (22-02-10)

Bombardement op Goor 24 maart 1945 en de lotgevallen van Dina Bakker-Nijhuis. (opgeschreven 24 maart 2005)

Vandaag is het 60 jaar geleden dat ons dorp in een klap werd getroffen door 80 fragmentatie bommen van elk 260 Engelse ponden, beter bekent als "het bombardement op Goor" Oma Bakker, Jopie en ik liepen juist op dat moment weg uit het centrum van Goor om een veiliger plek te zoeken in de Lindelaan bij tante Mieneke en oom Jan. Waren we thuis gebleven dan was ons waarschijnlijk niets overkomen, maar als we 20 tellen eerder waren vertrokken waren wij er geweest en jullie niet. Wij liepen op het moment van de eerste inslag net om de hoek Spoorstraat/ Grotestraat, 50 meter verder was het mik- en inslagpunt en daar heeft bijna niemand het overleeft. Binnen 30 seconden hadden de B-26ers hun bommen gedropt en enkele seconden later had ons dorpje 80 inwoners minder en in de weken erna nog eens ca. 20 die aan de verwondingen overleden. Voor de 4000 inwoners een enorme ramp. In Goor is nooit veel aandacht (in de vorm van herdenkingen, monumentje etc.)geschonken aan deze ramp. Dat is vandaag recht gezet, tijdens een indrukwekkende herdenking, die om precies 9:49 werd afgesloten (het tijdstip van het bombardement) met het laag overvliegen van een formatie F16s. Jopie, Janneke en ik waren er. Voor ons lokale omroep hebben we een reportage gemaakt en overlevenden geïnterviewd. De hele geschiedenis is van minuut tot minuut vastgelegd en opgeschreven door Ab Sorge een toenmalige 19 jarige HBS scholier en ooggetuige uit Goor. Sorge heeft later o.a. gewerkt bij de Rijksvoorlichtingsdienst en had in die hoedanigheid toegang tot Engelse en Amerikaanse archieven. Hij heeft hierdoor en door veel ooggetuigen te interviewen een goede reconstructie kunnen maken van de gebeurtenissen rond die 24 maart 1945. Hieronder een fragment uit zijn boek "De Vlag uit de Fles"

"80 bommen van 260 Engelse ponden elk, waren neergekomen op en bij het kruispunt Grotestraat-Schoolstraat, de Schoolstraat en de Wijnkampen hadden dood en verderf gezaaid. De zgn. fragmentatiebommen werden in losse bundels uitgeworpen en explodeerden vlak boven de grond. De gevolgen waren vreselijk. De scherp gekartelde scherven van de boven de grond exploderende bommen, vlogen op geringe hoogte met een hoog, schril geluid in het rond en sloegen tegen muren, door vensters en vooral in de lichamen van de tientallen mensen op straat. De meesten werden meteen dodelijk getroffen. Anderen werden zwaar gewond door de rondvliegende scherven, die alles, wat op hun weg kwam, openreten of afsneden. Scherven vlogen door de etalageruiten en door winkeldeuren en troffen hen, die in de winkels stonden. Bommen sloegen door de pannendaken en ontploften in de slaapkamers en in bovenhuizen, waar meteen brand uitbrak. Tientallen mensen werden bedolven onder lawines van versplintert glas, puin en balken. En dat alles ging gepaard met zwarte rookwolken en omhoog lekkende gele vlammen van brandend hout en huisraat en met verstikkend dichte wolken van kalk en cement. Uit die baaierd van hel en verdoemenis steeg overal gekerm, gegil en geschreeuw op van mensen die zwaar gewond waren of beklemd zaten en in doodsangst verkeerden. In enkele panden bleef het stil; daar waren geen overlevenden meer. Binnen enkele minuten na de inslagen vertoonden zich de eerste hulpverleners. Zij groeven in het puin en duwden omlaag gekomen balken weg om zo snel mogelijk bij de slachtoffers te komen. Voorzichtig werden die opgenomen en op een veiliger plek neergelegd, waar anderen zich over hen ontfermden, hun hand vasthielden, provisorisch verbonden, hun moed inspraken of gewoon maar naast hen zaten te huilen........" In dit hierboven beschreven decor lag oma Bakker, ze was net 41 jaar oud, zwaar gewond te gillen naar haar beide kinderen die door de drukgolf een eind waren weggeslagen, beide een palmpaasstokje in de hand waarvan het haantje was weggeslagen. Op een enkel glassplintertje na ongedeerd, een wonder. Toen wij deze morgen op die plek stonden, 60 jaar later, waren we tamelijk geëmotioneerd. Jopie zegt "ik had geen idee dat dit me zoo aangrijp, na al die jaren".

Ik wilde dit jullie niet onthouden, ik ben er de laatste tijd, ook vanwege de voorbereiding van onze TV uitzending, veel mee bezig en vond nog een bandopname van Oma Bakker uit 1993 waar ze het hele verhaal nog eens duidelijk verteld. Ik moet daar nog een Mp3 bestand van maken en hier plaatsen.

http://www.bakkergoor.nl/www/aanpassen/pag_familie.htm