Hee kan niks loat’n ligg’n as gleunig iezer en moll’nsteen

Gezoonde aarme leu bint toch riek

Eig’nwies mot mangs deur ‘n noabers brille kiek’n

Good is good, mer better is better

‘t Lekkerste koomp ‘t lest op taofel

Weark is ‘t mooiste wat d’r is, loat d’r wat van aover veur ‘n aander’n dag

An hard loop’n he’j nich völ. Ie mot op tied van hoes goan

Ett’n is nich ‘t zölfde as oe vetmess’n veur de maarkt

Wel et tot he kraank is, mot vass’n tot he better is

Better buug’n as barst’n

Wel gelukkig wil wean, mot ‘t nich will’n wodd’n

De leu lèèst tevöl um wies te wean en dèènkt tevöl um schier te wean

Hoar en aarmood haol ie ‘t eerst aover

Ok de mooiste luus bint slecht veur ‘t blad

Vraog mie niks, dan kank’k ok nich leeg’n.

Wel stoom maakt mot nich klaagn dat he niks kan zeen.

‘n Hoes vol keender is as ‘n kaorf vol eier.

Wel alleen oog’n hef, is bleend in ‘t duuster.

Wel bang is veur brummel mot oet de struuk bliew’n.

De pastoor döt nich geern twee miss’n veur één gèèld.

‘t Goode van ‘t vèèrk’n is op ‘n tèèler te èèrk’n.

Ie könt better ‘n betke begriep’n as völ nich begriep’n.

Better wat goods as wat ni’js

D’r is völvestaand neudig um wat dinge nicj te begriep’n.

As aole bees op ‘n biester bint doe dan ‘t hek mer too.

Berouw is good, oonscheuld is better.

Wel aovervölet graaft zien graf met ‘n moond.

D’r schier oetzeen geet nich deeper as ‘t vel.

Jong of aold, an ‘t èènd wodt elkeen kaold.

Wel zeg, dat ‘t nich um ‘t geald geet, geet ‘t juust um ‘t geeld.

Tied is gèèld, mer ie mot ‘t op tied inwissel’n.

Ie möt Oons Leemn Heer nich vuur Sunnekloas laotn spöln.

Aarmood löp de aarm’n nao, riekdom de riek’n.

Doot de eier in de pan, dan koompt d’r gin kwaode kuukn’s van.

Slecht ni’js hef grote vlöggel.

Wel ‘n Deenkel leug zöp, koomp met dreuge veut an de aowerkaant.

Hee was zo kwaod asof ‘m de luus aower de leawer leup’n.

Al wat koomp veur ni’jjoarsdag is nog recht gin weenterdag.

Ie wet nich woar a’j boet’n könt veurda’j ‘t prebeert.

‘n Bedreeger bedreeg’n is gin bedrog.

Gin book is zo slecht of ie könt d’r wat van opstekk’n.

Veur niks weark’n geet best. A’j ‘t könt lien.

Weinig neudig is half riek.

De vrooge vöggel vangt de meeste wäorm.

‘n Meanske is alleen oonmisboar bie ziene begraafnis.

Twee natte deuk könt mekaar nich dreug’n.

D’r bint d’r völ dee té völ hebt, meer d’r bint d’r nich völ dee genog hebt.

Better stoet in ‘n toet’n as ‘n veer op ‘n hood.

‘t Is gin schaand gin geald te hemm’n, mer ‘t is wal oongemakkelk.

De kears mo’j nich an twee kaant’n anstekk’n.

De affekaot en ‘n hoond vedeent de kost met ‘n moond.

Maak eerst ‘n vinger kloar, veurda’j d’r met naor ‘n aander wiest.

Ik mot ‘t gèld van de leu hemm’n, zee ‘n affekaot. Van de beume schudd’n kank ‘t ok nich.

Kakel’n kan iedereen, eier legg’n nich.

As ‘t gevoar veurbie is, is ‘t scheetgebed vergetn.

Jagen of streupen, zee ‘n hazen, laot ‘t wèèn wat ‘t wil, mer ‘t is um mie begunn’n.

‘n Ei is ‘n ei, zee de boer en hee greep ‘n dikst’n.

‘t Is met halve glèèskes as met motreag’n: ‘t dreengt wal deur.

Mooie wichter en gescheurde kleer bliewt aoweral hang’n.

Nen aarm’n hef an völ gebrek, nen vrek an allns.

A’j de oog’n in ‘n tuk haolt, mot de knip lös.

Tuschen leppel en moond vaalt völ pap op de groond.

Zölms ‘n kikvorst zol biet’n as he taan har.

Wat ik an mel velees, win ik an spek, zeer de boer en hee leut de vèèrk’n van de row vrett’n.

Völ rieskes maakt nen bezzem.

Wel allns mèènt te wett’n, mag nooit meer wat vegett’n.

Wel an de kèèrk timmert hoof nich vrom te wean.

Wel ‘t gat dik hef, dreg de boks wied.

De beste hooner lejt mangs in de braandnettel.

Papier is gedeuldig, de lèèzer meestieds nich.

Wat leu bint zo drok as de panne op Vasseloamd.

Ie veult oe better a’j nich tevöl an oezölf dèènkt.

In ‘n oarlog mocht ie niks zegn; no ma’j alns zegn, mer luustert der gineen.

I’j könt nooit wèten, zee de boer dow zetten hee ‘n hanen op ‘n hoondernust.

As ‘n duuvel kraank is, wil he paoter wodd’n.

Met dreekönningn legnt de dag zo wied as ‘n bukske spring’n mag.

Ie kiekt nich op hoonderd geuld’n a’j de knip leug hebt.

‘t Is gin keunst um boer te wodd’n, mer um boer te bliew’n.

‘t Leer wodt nich goedkoper as de koo zich oetrekt.

Ie mot de vinger braand hebb’n um nen good’n smid te wean.

Better gin vlees as ne vleege in ‘n pot.

De boom dreg gin appel veur zichzölf.

Vraog nig wel wat zeg hef, mer wat he zeg hef.

‘t Geet der um geleik te hebn, nich geleik te kriegn.

As de botter duur wodt, leert ie de stoet dreug ett’n.

Pas as ‘t zaod in ‘t bekske is, geet de voggel an ‘t pikk’n.

‘t Ettn smaakt nenns better as an de eig’n taofel.

Nen droonk’n kearl en ‘n nöchter kalf brekt de but nich.

Ie hebt niks an hooner met völ gekakel op ‘n stok, mer gin eier in ‘t hok.

Schèèld’n döt gin zeer en slaon doert nicht laank.

Recht is recht, zee scheefhakke en toch har è ne scheeve hakke had.

De gaans hoof gin belk’n um, den löt zich zölms wa heur’n.

Am dich nich harren en gèn brood in de spinde, zee de moor tègen ‘t wicht, dan mo’w vanaovend wa stoete etten.

Hoo meer ‘n krèèj zich speult, hoo zwatter he wodt.

Scheuld is ‘n lillek ding, gin means wil ‘t hebn.

‘t is ‘n slecht daorp woar nooit kèèrmse is.

I’j könt völle better ne schoefkarre vol kikvöske waarn as ‘n joonk wicht.

Better één pannkook in ‘t lief as twee d’r boa’m op.

As de zunne onnergeet dan is ‘t in Ootmösken aovend.

Wat helpt ‘t as de koo nen emmer vol mèèlk gif en he treajt ‘m wier um.

Tiedn veraandert en met de tied ok de leu.

Leefde is de soep etn met de voark, ie kriegt der nooit genog van.

As ne jonge en nen hond meka te meute komt, zee de keerl, en de jonge smit nich, en ‘n hond blekt nich, dan deugt ze beeden nich.

‘n Gezoonde zeel kan nich leamn in ‘n dreug lichaam.

Ne ploog kan better sliet’n as roest’n.

Haol’n wa’j hebt en pakk’n wa’j könt is veur völ leu ‘t elfde gebod.

Van völ gemm’n wodt de beste koo gust.

Better schel as bleend.

Hee wil met sök en schoon in ‘n hemmel komm’n.

‘n Vet vèèrk’n wet nich dat ‘n mager honger hef.

Lach’n mo’j leer’n, huul’n koomp vanzölf.

Ne gaans blös wal, mer bit nich.

Wel zien geald wil zeen stoev’n, mot beginn’ met tabak of doev’n.

‘n Krielkipke leg elke dag, ‘n struusvogel eens in ‘t joar.

‘n Koo is mer één joar kalf, mer sommige leu bliewt aaltied ezzel.

Hoo eerder as de geetling zeengt, hoo eerder as de kat ‘m veendt.

As één kuuknske dreenkt, hebt ze eensklaps allemaol dös.

De beste boks mo’j met de oalde boks verdeenn.

Ie könt oe pas joonk veul’n a’j aold bint. En dan is ‘t te laat.

Wel gen geald hef is aarm, wel niks as geald hef is nog aarmer.

‘n Lui lief en ‘n waarm ber bint de beste vreende.

Hee hef ne kluur asof he de h’olle hef anblaoz’n.

Vroog riep, vroog rot, vroog wies, vroog zot.

Alle dinge hebt ‘n èènde, mer de wos hef d’r twee.

As ie nich rookt, loat ik gin weend.

Dom vaolk en ‘n vèèrk’n laot zich slecht driew’n.

De hooner bliewt geern woar ze oet bint breuid.

‘t Is kwaod kamm’n woar gin hoar is.

As ‘t hek van de wèèr is, loopt de beeskes op straot.

‘t Is ‘n slecht muuske dat mer één hölken hef.

Nen voll’n krop gif nen doll’n kop.

Nen mooi’n kow maakt ‘n voggel nich vet.

Vleejt met Kesmis de mugg’n roond, dan lig met Paos’n ies op de groond.

Ie könt gin peerd in ‘n löp beslaon.

Wat achter m’j gebuurt, kan mi’j niks schèllen, zee de jonge, dow kreeg è d’r achter wat vuur.

As ‘n beeske dreumt dan is ‘t van grös.

‘t Is better dat ‘t geluk ‘n meanske zoch as ‘n meanske ‘t geluk.

Allns löp nich aalties in de grup.

Genog is meer dan völ.

Ne koo is ‘n lopend bottervat.

Dee ow van God is too bedach wöd ow wal op ‘t berre brach.

Wee ‘n aander wil driev’n, mut zölf harre loop’n.

Kiek oet woar ie de veut zet op ‘t pad, alln’s haank of van ‘n eerst’n trad.

An ‘t zundagse pak zit ‘t zölfde goar’n mer van ‘n aander klöske.

Woar kikkers bint, doar is ok water.

Stek de veut nich wieder as de dekk’n laank is.

Wat mie nich jökt dat krab ik nich.

De geleerdst’n bint de wiest’n nich.

Veur geweald mot geliek wiek’n.

Better mèt as um geald velèèg’n.

Ie könt better ofgeunst as meddelien opwekk’n.

Oonderveending is ‘t optelsumke van alln’s wa’j vekeerd hebt daon.

Nen good’n schriewer wodt maakt deur nen good’n lèèzer.

Nen pauw zonder veer’n an ‘t gat veult zich nen haan’n.

Wel zich riek veult, gef geern.

Op zien eag’n mesthoop hef ‘n haan ‘t eerste recht.

‘t Is ginnen döl wel ‘t veurdöt, mer wel ‘t naodöt.

De biel döt ‘n dikst’n eek’nboom vall’n.

Better ‘n half joar veur’n met ‘n good peerd as ‘n heel leamn met nen ezzel.

Van luus köj nich meer ofnemm’n as ‘t leamn.

Wel tegeliek op twee steul wil zitt’n koomp op de groond terech.

Ie mot ‘t beste d’r van hopp’n, ‘t slimste koomp vroog genog.

Oons Leem’n Heer gef käolte naor kleer.

A’j gin beesken hebt, kö’j de grup licht kloar haol’n.

Nen traog’n haand krig leed en schaand: nen klook’n haand krig eer en vestaand.

Nen voggel ken ie an de vlèèrk, stad en daorp an febriek en kèèrk.

De meid en de kat kriejt altied wat, de knech en ‘n hoond mot woch’n wat d’r koomp.

As de mugg’n in januari daanst, wodt de boer nen birman.

‘n Kuuk’n wil mangs wiezer wean as de hen.

Bi’j de leu is gèn nering, zee ‘n birreman, dow scheuf hee de kaore in de kèrke.

D’r bint slimmere soort’n aarmood as gealdgebrek.

Allns is meuglik mer ‘t reagnt gin geald.

Alleen ‘n liek en nen döl veraandert nooit van mening.

Trouw nich nen blood om zien good. Want as ‘t good is veteerd zit ie met ‘n blood in ‘n heukske bie ‘n heerd.

Keurnke bie keurnke krig de hen de krop vol.

As ‘t vèèrk’n vol is stöt he ‘n zoomp’n um.

Wel geern better wil wodd’n is al half better.

Wel met ‘t peerd veurt, mot ‘t ook voor’n.

Wel nooit ‘n hoes hef bouwd, dèènkt dat de muur’n oet de groond greuit.

Van nen steen kö’j nich ‘t vel ofdoon.

Wa’j zegt, zeg ie oet principe, wa’j doot doo’j oet eig’nbelang.

Woar de trog is, koomp ‘t vèèrk’n vanzölf.

I’j hebt hier nog zeum borrels staon, reup de kastelein tè’gen de kromme snieder den vuurbi’j gung, en den zee: ‘K heb voort gèn tied, drinkt ze zölven mer op!

D’r wodt meer tied veknooid met weark’n as met niks doon.

As ‘t hette mer zwat is, zee de köster. Dow her è ‘n wit vèsken an.

Wel meender hef as he wil, hef meer as he weerd is.

Luusterveenk steet achter ‘n nienduur en heurt zien eig’n schaand.

Nich alleen nen kikvos hef kaole veut en nen groot’n moond.

Op ‘n grommelschoer in ‘t kaole haolt volgt ‘t veurjaor meestieds kaold.

‘n Ekster kan ‘t huppel’n nich laot’n.

Zaolt’n hering in ‘t laand, haolt de dokter an de kaant.

‘t Geald is roond en maakt um te roll’n.

De good’n hebt ‘t nich langer good as de kwaod’n ‘t wilt.

‘n Good woard op de juuste tied zet heel wat kwaod veurgood opzied.

Wat ni’js döt ‘t aolde vegett’n.

Bie renteniers en ‘t schaop greuit de wol in ‘n slaop.

Met maot is ‘n best’n dokter.

Wat de tied gef dat nemt he ok wier.

Twee lui’n rekt ‘t wiedst.

‘n Traon is meer as zaolt en water.