Nieuw project Buurtbemiddeling

Vrijwilligers sussen ruzies

Project Buurtbemiddeling met getrainde vrijwilligers.
Vijftig keer burenruzie in Hof van Twente.
Politie en woningbouwcorporaties kunnen niet veel doen.
Niet ingrijpen betekent escalatie.

GOOR In de gemeente Hof van Twente is zeker vijftig keer per jaar sprake van burenruzie. Dat is voldoende voor het gemeentebestuur om een project Buurtbemiddeling op te zetten. Getrainde vrijwilligers van de Stichting Sociaal Cultureel Werk in Gorssel mogen proberen om de strijdende partijen tot bedaren te brengen en mogelijk de vredespijp te laten roken.

Herrie, rommel, trammelant over de erfscheiding, parkeergedrag, een constant blaffende hond, katten die iemand uit de slaap houden met hun klagelijk gemiauw of overvliegende duiven die de net gepoetste auto telkens met hun uitwerpselen besmeuren. Sommige mensen ergeren zich er zodanig aan dat een totaal verpeste sfeer ontstaat. Zeker als de verantwoordelijke buur of buurtbewoner er in de ogen van de klager(s) niets of te weinig aan doet. Ze stappen vervolgens naar de politie of de woningcorporatie. Die moeten op basis van hun gezag en functie maar voor een oplossing zorgen. Bij woningbouwcorporatie Viverion komen jaarlijks twintig meldingen binnen, bij bouwvereniging Ambt Delden, Wonen Delden telt er vijf en de politie geeft aan dat er jaarlijks vijf tot acht meldingen uit Markelo en Diepenheim binnen komen, acht tot twaalf uit Delden en Ambt Delden en 20 tot 25 uit Goor. Het aantal van vijftig is een voorzichtige schatting.

Politie en corporatie kunnen er meestel niet veel mee. De overlast is niet van dien aard dat zij moeten ingrijpen. Dat gebeurt alleen als er sprake is van geweld, verslaving of een psychische stoornis. Niet ingrijpen betekent echter dat de overlast blijft en kan escaleren. De gemeente verwacht dat de getrainde vrijwilligers van buurtbemiddeling een oplossing bieden. Een vrijwilliger gaat in dit kader eerst naar de partij die heeft geklaagd bij de politie of woningbouwcorporatie. Die krijgt uitgelegd wat de bedoeling is en kan zelf ook zijn verhaal kwijt. De bemiddelaar gaat daarna naar de tegenpartij om ook diens verhaal te horen. Beide gesprekken moeten leiden tot een bemiddelingsgesprek op neutraal terrein waar beide partijen hun verhaal nogmaals kunnen vertellen. De bemiddelaar houdt de boel in de gaten en probeert tot afspraken te komen, die aan politie, woningbouwvereniging en gemeente worden doorgegeven.

Volgens de gemeente schuilt de kracht van buurtbemiddeling in het feit dat het vrijwiligers zijn die het uitvoeren. „Ze doen dit in hun vrije tijd en hebben geen belangen. Dit werkt voor partijen vaak al ‘ontwapenend.’ In het bemiddelingsgesprek is het vaak de eerste keer dat ze elkaars verhaal horen. Als er afspraken worden gemaakt zijn het afspraken die de mensen zelf hebben gemaakt. De kans dat ze zich er aan houden is daarom vele malen groter dan wanneer het opgelegde afspraken zijn. Vaak ook blijven de betrokken partijen weer met elkaar in gesprek.