Afgelegen boerderij met rieten kap brandt af nadat waterdruk weg valt

MARKELO „De brandweermensen hebben echt hun uiterste best gedaan het vuur onder controle te krijgen. Ze hebben ons ook steeds op de hoogte gehouden en vertelt wat er gebeurde”, André ten Thije en zijn moeder Wilma staan bij de rokende puinhopen van de boerderij aan de Oude Needseweg 7 waar Wilma alleen woonde. Ondanks de inzet van brandweerlieden van korpsen uit de omgeving brandde zondagmiddag de boerderij tot de grond toe af. Er was te weinig water voorhanden en het water dat de brandweermensen met tankwagens en een ‘grootwatertransport’ met slagen zo snel mogelijk aanvoerden moesten zij vooral gebruiken om de schuren met paarden en zo’n dertig koeien te beschermen tegen het vuur.

„De hond sloeg aan, toen ontdekte ik de brand”, vertelt Wilma ten Thije die na het overlijden van haar man alleen woonde in de boerderij die voor haar helemaal is verbouwd omdat Wilma aan multiple sclerose, een aandoening van het centraal zenuwstelsel, lijdt. „Ik heb toen mijn zoon gebeld die anderhalve kilometer verderop woont.” „De brand viel aanvankelijk heel hard mee”, vertelt haar zoon André. „Ik ben naar de zolder gerend en zag een klein puntje vuur toen de brandweer er ook al aan kwam.” Brandweercommandant Hans Kleintjes bevestigt dat het leek alsof de brand snel onder controle zou zijn. „Het vuur in het rieten dak was nagenoeg uit”, zegt Kleintjes. Op een filmpje op YouTube is duidelijk te zien dat de waterstralen de nok van het dak maar net bereiken toen vlammetjes nauwelijks zichtbaar waren. Toch kon de brand opnieuw om zich heen grijpen omdat de waterdruk op een gegeven moment wegviel. Kleintjes moest zijn brandweermensen daarna uit het pand halen en het vuur van buiten bestrijden omdat het te gevaarlijk was geworden in de boerderij.

Slangen waren ondertussen uitgerold over honderden meters afstand naar een beek en tankauto’s reden af en aan met grote hoeveelheden bluswater mede om de stallen te redden. Buren van de familie Ten Thije maken zich grote zorgen. „De boerderij staat 300 of 400 meter van de weg”, zegt buurman Karel Smit. „Wij zitten ook een eindje van de waterput af. Hoe veilig is onze boerderij eigenlijk als er brand uitbreekt?” André ten Thij belt met zijn mobiel ondertussen Vitens.

„Ze willen niet komen. Maar wij hebben dringend water nodig om het vee te drinken te geven.” Hij blijft de brandweer verdedigen. „Maar als ik dit vantevoren had geweten had ik veel meer uit het huis gehaald dan ik nu heb gedaan.” Zijn moeder heeft alleen de urn van haar man uit het huis gehaald. „Zelfs de jas die ik nu aan heb is niet van mij en ik kan alleen de auto starten als ik de sleutels weer vindt. Die liggen ergens in de puinhoop.”